Hi or hello
Greeting to begin.
Goodbye
Greeting to end.
Words hardest to say
To begin and to end.
Once it begin
End will occur.
From hi or hello
To goodbye in the end.
Like joy to begin
Sadness to end.
Why need to begin?
If things will end?
A question cannot answer
An answer will never find.
Hi or hello
Still this is our beginning.
Goodbye
And yet this is our ending.
Jr.
They said wounds heal
Yet they never said scars will stay,
Scars may able to peel.
Live a mark that hard to erase
No matter how much you cover,
Scars will never ever chase.
Wounds may heal
Yet scars will show,
Make it vulnerable to peel.
Jr.
On 15 of August year 2021,
In the night with peace and tranquility.
A dream or a vision…
I don’t know which one.
A sign or a warning…
Which one shall I take?
A dream yet with lots of meaning,
That will soon to happen.
A dream that becomes a vision,
Another premonition shows through a dream.
A clear event that sure will happen,
Consume with an unknown fear.
A day with peace and tranquility,
Live normally without knowledge of anything.
Lies an event no one ever expected,
Mysterious and powerful and no one is prepare.
The sky suddenly turns crimson,
Shower the day light with unknown blood.
From a far a blazing sun comes down,
A tip with a fiery pit screams with flames.
A great amount of fiery balls,
Rain into the ground showers the land.
The silence of the day begins to shatter,
Voices embrace the whole surroundings.
Falls start to stop,
Drought suddenly emerges.
Unexpected no one is prepare,
Collapse begins to experience.
Yet not only will the unknown judge,
People will start to run to people.
A race against a race,
Slowly but surely they will win.
A judge is well known,
Yet no one can stop this race to conquer.
Fall into fall,
Ruin to ruin.
Unknown to known,
An unexpected event will soon be fall.
What is this a vision or a dream?
A warning or just a sign which one?
Still why I see these things?
Why do I need to experience those kinds?
Will someone believe me?
Or they’ll say I’m crazy?
Jr.
Mahal kita
Mahal na mahal kita,
Mga katagang mahirap kalimutan
Mga katagang aking nakamtan.
Ngunit nagbago ka
Biglang-bigla nagpaalam ka,
Sabi mo mahal mo ako
Ako lang ang mahal na mahal mo.
Pero bakit biglang-bigla
Nagdesisyon ka na lang biglang-bigla,
Iniwan ako sa ere at mawala ang tayo
Ngunit sabi mo mahal na mahal mo pa rin ako.
Mahal?
Mahal na mahal?
Kung ganoon bakit mo ako sinasaktan?
Bakit mo ako pinahihirapan?
Ano ba ito isang laro?
Anong klaseng laro?
Papel, gunting, bato at puso?
Jock and poy ba ito?
Ang sakit lang kasi kasama ang puso
Kailangan bang kasama talaga ang puso?
Binato, ginunting at ibinalot mo sa papel
Ano na lang ang natira na maaaring pumapel?
Kung ang pusong inangkin mo minsan
Na sinabi mong minahal mo minsan,
Ngayon ay durog na at wasak na
At wala akong ibang masabi kundi sana... sana.
Sana hindi mo na lang ako minahal
Sana talaga hindi mo na lang ako minahal,
Para kahit magpaalam ka pa
Paulit-ulit na lumayo at mawala ka.
Itong sakit na nadarama ko ngayon
Itong paghihirap na nagpapatuloy hanggang ngayon,
Kailanman hindi ko mararamdaman
Kailanman hindi ko mararanasan.
Mahal kita
Mahal na mahal kita,
Mga katagang gustong-gusto kong kalimutan
Mga katagang sana hindi ko na lang nakamtan.
Jr.
"_"
Paano nga ba ang paglimot?
Kung ikaw mismo ang umiikot?
Minsan ka nang nagpaalam,
Lumayo na iyong ipinaalam.
Nasaktan ako dahil akala ko forever na,
Na ikaw na ang endless ko pero hindi pa pala.
Bakit ko naisip iyon?
Bakit ko nadama ang ganon?
Dahil ikaw mismo ang nagpakilala,
Nagpakita ng damdaming noon ko lang nakilala.
Ikaw mismo ang nagturo at nagpadama,
Ikaw mismo ang nagbukas ng aking nadarama.
Bakit mo iyon ginawa?
Pinilit ang sariling kilalanin ang iyong gawa.
Na ilang beses ko ring tinakbuhan,
Tinakasan ngunit sa huli naroroon ka sa daan.
Nakaharang saan man ako dumako,
Nakasunod saan man ako tumakbo.
Hanggang sa mapagod na lang ako,
Hinayaan kang gawin ang iyong gusto.
Sabi mo I want you to be my friend,
Someone special then why just a friend?
Hindi ko maintindihan noong una,
Pero habang tumatagal nagbabago na.
Mula sa pagiging kaibigan,
Unti-unti naging ka-ibigan.
Natutunan kitang mahalin,
Natutunan kitang harapin.
Nadama kong mahal mo rin ako,
Hindi ka nagkulang sa pagpapakita ng damdamin mo.
Sa salita at sa gawa,
Sinabi mo ng walang sawa.
Ipinakita mo sa bawat kilos,
Ipinadama mo sa lahat ng iyong kilos.
Kaya akala ko ikaw na ang forever,
Akala ko ikaw na ang endless but it's never.
Dahil isang araw biglaan ka na lang nagpaalam,
Binigla mo ako sa iyong pagpapaalam.
Hindi ako handa dahil alam ko,
Mahal na mahal mo ako.
At narinig ko pang sinabi mo,
'I love you the reason why I need to let you go.'
Why? I asked,
Repeatedly I asked.
But you don't let me live with any answer,
You just go away without an answer.
Ang sakit pero kinailangan kong lumimot,
Turuan ang sariling mag-move-on kahit napakahirap lumimot.
Matagal ang proseso,
Mahirap i-proseso.
Ngunit kinaya ko sa maliliit na hakbang,
Hanggang sa unti-unting lumaki ang bawat hakbang.
Okay na ako sabi ko sa sarili ko,
Kaya ko nang kalimutan ka at lumayo.
Sa mga alaalang ipinabaon mo,
Sa mga kaligayahang ibinigay mo.
Hanggang sa isang araw,
Bigla ka na lang lumitaw.
Hindi lang isang beses,
Napakaraming beses.
Umikot ka na naman,
Sa mundo kong minsan nang nawalan ng laman.
Unti-unti kang nagbabalik ngunit umaalis,
Nagbibigay pag-asa na iyo ring binabawi sa iyong pag-alis.
Kaya ang tanong ko sayo,
Bakit ginaganito mo ako?
Tinatanong kita ng paulit-ulit,
Ngunit tahimik ka lang nothing to admit.
Paulit-ulit halos sa tuwing bagsak ako,
Naririyan ka tumutulong ngunit iiwan din ako.
Maraming katanungan sa isip,
Sangkaterbang pag-iisip.
Ngunit iisa lang ang tanong,
Na walang kasagutan sa walang katapusang tanong.
Paano nga ba ang paglimot?
Kung ikaw mismo ang umiikot?
"_"
Jr.
